ΑΣΒΕΣΤΟΠΟΙΟΣ ΤΕΝΟΝΤΙΤΙΔΑ ΩΜΟΥ

Γράφει η Γεωργία Ιατρίδου, PT, MSc, PhD

Η ασβεστοποιός τενοντίτιδα είναι το αποτέλεσμα της εναπόθεσης κρυστάλλων ασβεστίου (κρυστάλλων υδροξυαπατίτη) στον τένοντα, συχνότερα στους τένοντες του στροφικού πετάλου του ώμου.

Εμφανίζεται κυρίως στον υπερακάνθιο τένοντα (80% των περιπτώσεων), στον υπακάνθιο τένοντα (15%) και στον υποπλάτιο τένοντα (5%), ενώ μπορεί να παρατηρηθεί σε τένοντες και συνδέσμους και σε άλλα μέρη του σώματος (π.χ. ισχίο, γόνατο, ποδοκνημική, αγκώνα).

Εναποθέσεις ασβεστίου παρατηρούνται περίπου στο 2,5% –7,5% των ασυμπτωματικών ώμων ενηλίκων (δεν προκαλούν καμία ενόχληση ή πόνο), ενώ στο 39-62% των περιπτώσεων οι ασθενείς θα παραπονεθούν για πόνο στον ώμο και θα ζητήσουν ιατρική βοήθεια. Εμφανίζεται συχνότερα στις γυναίκες (70% των περιπτώσεων) και συνήθως κατά τη διάρκεια της 4ης ή 5ης δεκαετίας της ζωής τους. Ο δεξιός ώμος επηρεάζεται συχνότερα, χωρίς να υπάρχουν ενδείξεις που να φανερώνουν κάποιους παράγοντες προδιάθεσης. Εκτιμάται ότι στην κατάσταση αυτή μπορεί να οδηγήσουν οι επαναλαμβανόμενοι τραυματισμοί και η εκφύλιση του τένοντα. Η εναπόθεση αλάτων ασβεστίου δεν οφείλεται σε διατροφικούς  παράγοντες.

Πως εκδηλώνεται η ασβεστοποιός τενοντίτιδα;

Η ασβεστοποιός τενοντίτιδα του ώμου είναι μια αυτοπεριοριζόμενη και ιδιάτερα επώδυνη κατάσταση . Τα συμπτώματα μπορεί να διαρκέσουν αρκετές ημέρες ή να γίνουν χρόνια με κρίσεις πόνου που μπορεί να επαναλαμβάνονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα επηρεάζοντας σημαντικά την ποιότητα ζωής του ασθενούς.

Τα κύρια συμπτώματα των ασθενών με ασβεστοποιό τενοντίτιδα είναι:

1) Νυχτερινός πόνος, προκαλώντας απώλεια του ύπνου (50% των περιπτώσεων).

2) Σταθερός υπόκωφος πόνος κατά την ηρεμία.

3) Πόνος που αυξάνεται σημαντικά με τις κινήσεις του άνω άκρου.

4) Μείωση του εύρους κίνησης του ώμου ή εμφάνιση δυσκαμψίας στον ώμο.

5) Πόνος που αντανακλα σε ολόκληρη την ωμική ζώνη και το βραχίονα, μερικές φορές μέχρι τον αγκώνα ή τα δάχτυλα.

Δεν υπάρχει σαφής πρόβλεψη της πορείας της νόσου. Ο χρόνος που απαιτείται για την εξαφάνιση των συμπτωμάτων είναι συνήθως πολύ μεγάλος.

Διάγνωση

Η διάγνωση γίνεται κλινικά και επιβεβαιώνεται με ακτινολογικό ή υπερηχογραφικό έλεγχο, προκειμένου να αποκλειστούν άλλες παθολογίες του ώμου. Με το υπερηχογράφημα απεικονίζεται ακόμα και μια πολύ μικρή εστία ασβεστίου που μπορεί να διαφύγει της ακτινογραφίας, η ακριβής θέση του στον τένοντα, το μέγεθος και η σύστασή του.

Αντιμετώπιση – Θεραπεία

Στο μεγαλύτερο ποσοστό των περιπτώσεων (περίπου στο 80% των ασθενών), η ασβεστοποιός τενοντίτιδα υποχωρεί με συντηρητική αγωγή (ανάπαυση, φαρμακευτική αγωγή και φυσικοθεραπεία).

Με τη φυσικοθεραπεία κύριος στόχος δεν είναι μόνο η μείωση του πόνου, αλλά και η διάλυση και η απορρόφηση του ασβεστώματος. Η χρήση της θεραπείας με κρουστικό υπέρηχο έχει αποδειχθεί ως δυνητικά η αποτελεσματικότερη θεραπεία της ασβεστοποιούς τενοντίτιδας.

Η συσκευή του κρουστικού υπερήχου εκπέμπει ηχητικά κύματα υψηλής συχνότητας στην πληγείσα περιοχή (ακριβής εφαρμογή πάνω στην εστία του ασβεστίου) με σκοπό τη διάλυση της ασβεστοποίησης. Οι έρευνες δείχνουν ότι αυτό βοηθάει το σώμα να ενεργοποιήσει ή να αυξήσει το σύστημα απορρόφησης ασβεστίου του σώματος, αφαιρώντας την εναπόθεση ασβεστίου. Ανάλογα με τη συχνότητα που χρησιμοποιείται, η θεραπεία μπορεί να διεισδύσει στο κατάλληλο βάθος και να επιτευχθεί η αποτελεσματικότερη θεραπεία με ελάχιστο πόνο, πάντα στα όρια που μπορεί να ανεχθεί ο ασθενής. Ο κρουστικός υπέρηχος είναι μια εναλλακτική λύση στη χειρουργική επέμβαση με καλή μεσοπρόθεσμη αποτελεσματικότητα και ελάχιστες παρενέργειες.

Η φυσικοθεραπεία με την εφαρμογή ενός ολοκληρωμένου προγράμματος αποκατάστασης περιλαμβάνοντας κρουστικό υπέρηχο, αντιφλεγμονώδη φυσικά μέσα και ειδικό ασκήσιολόγιο βελτιώνει την κινητικότητα του ώμου, μειώνει τον πόνο και επαναφέρει την πλήρη λειτουργικότητα του άνω άκρου.

Η αρθροσκοπική αφαίρεση του ασβεστίου προτιμάται στις περιπτώσεις που η συντηρητική αγωγή δεν έχει το επιθυμητο αποτέλεσμα, συνήθως σε πολύ σοβαρές και παραμελλημένες περιπτώσεις. Είναι επέμβαση ελάχιστης παρεμβατικότητας, με ιδιαίτερα υψηλά ποσοστά επιτυχίας και επιτρέπει την ταχεία μετεγχειρητική αποκατάσταση του ασθενούς με εξειδικευμένο φυσικοθεραπευτικό πρόγραμμα ασκήσεων για σταδιακή ενδυνάμωση και ανάκτηση του πλήρους εύρους κίνησης της άρθρωσης και της πλήρους λειτουργικότητας του άνω άκρου.

Πηγή: physiopedia